Mówi się, że inwestycja w siebie, w swój rozwój to najlepsza inwestycja. Nie mam ku temu wątpliwości. Kształtujemy się przez całe życie. Kiedy rozmawiam z osobami w różnym wieku, które się rozwijają, często słyszę „to tak fascynująca podróż, że jak raz wsiądziesz do tego pociągu, nie masz już ochoty go opuszczać.” Jednak dzieciństwo, okres dojrzewania, to szczególnie ważny czas w życiu – zostajemy wyposażeni w plecak pełen przekonań i to od jego zawartości zależą kolejne lata, a czasami nawet całe życie. Wyznaję zasadę, iż jednym z ważniejszych czynników, które mają wpływ na nasz rozwój jest najbliższe otoczenie – ludzie, którymi się otaczamy, od których czerpiemy wiedzę, styl spędzania wolnego czasu i wyznawane wartości. Sama myśląc o krokach milowych, które zrobiłam w rozwoju swojej ścieżki życiowej i biznesowej, mogę wskazać na osoby, które były dla mnie inspiracją i wsparciem. Sami możemy w życiu dojść daleko i szybko, ale w grupie zaufanych i przyjaznych ludzi droga do sukcesu jest niepowtarzalną podróżą.
Niezwykle cenię sobie osoby, które wychodzą z pomocną dłonią do innych, którzy tej pomocy
potrzebują. Urzekła mnie historia Fundacji „Nieustraszone” i postanowiłam Wam przedstawić Marię Górę, jedną z osób, która ją tworzy.
Fundacja NIEUSTRASZONE to inicjatywa, która swój początek ma w Gdańsku – opowiedz, skąd pomysł na taką działalność?
Nieustraszone powstały z potrzeby serca! Kasia Aziukiewicz to niesamowita kobieta, od której wszystko się zaczęło. Na początku działała intuicyjnie. Prowadząc artystyczne warsztaty w Domach Kultury zauważyła, że biorące w nich udział dziewczyny spotykają się z wieloma trudnościami typowymi dla wieku nastoletniego. Były zagubione i potrzebowały rady „starszej siostry”, która te problemy miała już za sobą. Kasia pełniła tę rolę. Widząc, jak ważne i potrzebne są takie działania, ze znajomą nauczycielką zaczęły prowadzić pierwsze darmowe warsztaty dla nastolatek w szkołach, następnie w Inkubatorach Przedsiębiorczości uruchomiły Start-up, fundacja była kolejnym krokiem.
Miałyście jakieś zagraniczne wzorce? W Polsce nie ma chyba drugiej takiej Fundacji, która w takim stopniu skoncentrowana jest na pomocy nastolatkom.
Zdecydowanie, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych można zaobserwować wiele inicjatyw wspierających dziewczęta. Kampanie społeczne zachodnich koncernów, takie jak „Dove – prawdziwe piękno” czy „Always – like a girl”, skierowane są właśnie do nastolatek. Ich celem jest walka z zniekształconym wizerunkiem kobiety w mediach czy krzywdzącymi stereotypami. Inspirujemy się takimi działaniami, a także staramy się być na bieżąco z nowymi inicjatywami.
Skąd u Ciebie chęć pomocy nastolatkom?
Od czasów licealnych byłam zaangażowana w działalność w ramach wolontariatu (udzielałam się w różnych organizacjach, instytucjach czy stowarzyszeniach). W miarę upływu czasu zorientowałam się, że największą radość i satysfakcję daje mi praca właśnie z nastoletnimi dziewczynami. Pamiętam, że jako studentka ostatniego roku psychologii po przełomowym (w procesie terapii) spotkaniu z podopieczną, w głowie miałam wizję stworzenia przyjaznego miejsca dla nastolatek, w którym otrzymają one nie chłodną i rzeczową poradę, a profesjonalne wsparcie, a wszystko to w przyjacielskiej atmosferze akceptacji i zrozumienia.
I okazało się, że takie miejsce już istnieje?
Tak, dowiedziałam się o tym w 2016 roku. Proszę wyobrazić sobie poziom mojego szczęścia i ekscytacji! Rozpoczęłam współpracę z Kasią, początkowo jako psycholog prowadzący zajęcia, a następnie jako osoba współtworząca organizację. Od start-up’u działającego tylko na rynku lokalnym (Trójmiasto) staliśmy się fundacją o zasięgu ogólnopolskim. Dołączyła do nas Kasia Kuchnowska, która zajmuje się koordynacją działań na terenie Trójmiasta, a ja rozwijam fundację w Polsce południowo-wschodniej. W listopadzie 2016 roku rozpoczęłyśmy działania w Lublinie, a od miesiąca działamy również w moim rodzinnym Rzeszowie.
Czujecie, że to, co robicie pomaga?
Dostajemy naprawdę cudowne informacje zwrotne! Dziewczyny są zaangażowane w warsztaty i często słyszymy od nich i ich rodziców, jak wiele dają im nasze spotkania. Po szkolnych warsztatach pytają, kiedy do nich jeszcze przyjdziemy, a pedagodzy podpytują o nasze techniki pracy. Często rodzice dziewczynek, które kilka lat wcześniej uczestniczyły w zajęciach dzwonią do mnie w sprawie konsultacji z córkami. Te wszystkie reakcje dają mi przekonanie, że to, co robimy jest ważne i potrzebne, a obserwacja przemian, jakie następują w dziewczynach, jest dla mnie bezcenna.
Czego Ty sama nauczyłaś się podczas prowadzenia warsztatów z młodymi dziewczynami?
Mam wrażenie, że każde moje spotkanie z dziewczynami uczy mnie czegoś nowego i pomaga mi się rozwijać. Począwszy od pielęgnowania w sobie tej młodzieńczej radości i spontaniczności, jaką obdarzają mnie „Nieustraszone”, skończywszy na prozaicznych rzeczach, jak bycie na bieżąco z literaturą, muzyką, kinematografią młodzieżową czy najnowszymi aplikacjami, z których dziewczyny korzystają. Te spotkania są dla mnie ogromną inspiracją do działania i rozwoju osobistego, wiele dziewcząt ma naprawdę fascynujące pasje i zainteresowania, którymi zarażają mnie i siebie wzajemnie. Pod ich wpływem zaczęłam tworzyć swoje pierwsze grafiki komputerowe czy rozpoczęłam naukę gry na ukulele, o czym wcześniej nie śmiałabym pomyśleć! Uczę się również tego, że ofiarowane serce i szczera akceptacja skutkują niesamowitymi relacjami i są niezastąpione w procesie kształtowania tożsamości, odnajdywania swojego miejsca w dorosłym świecie, radzenia sobie z problemami. Nasze relacje w Nieustraszonych działają w obie strony.
Myślę, że Wasza działalność idealnie wpasowuje się we współczesne potrzeby. Chociaż – może tak być, że te potrzeby były zawsze, ale nie były nazywane, a na pewno nie wyrażane głośno. Opowiedz proszę, czego uczycie i w jaki sposób?
Myślę, że potrzeby były zawsze, ale teraz są wyraźniejsze. We współczesnym świecie duża część kontaktów społecznych i relacji z bliskimi przeniesiona jest w strefę wirtualną, spotkanie z rówieśnikami jest często zastąpione czatem na Messengerze, a czas spędzany ze znajomymi polega na znajdywaniu najlepszego światła do selfie. Młodzi ludzie są „głodni” prawdziwych, szczerych kontaktów i przyjaciół, którzy zaakceptują ich ze wszystkimi słabościami i niedoskonałościami.
W naszych działaniach przede wszystkim koncentrujemy się na budowaniu relacji między dziewczynami
i dawaniu sobie wsparcia. Rozmawiamy o samoocenie i poczuciu własnej wartości, uczymy asertywności
i odważnego stawiania swoich granic. Chcemy, aby dziewczyny dostrzegały swoje mocne strony i po prostu lubiły siebie. Koncentrujemy się także na bieżących problemach jak strach przed zmianą szkoły, rozwód rodziców czy kłótnia z przyjaciółką.
Jak znajdujecie wspólny język z tak młodymi dziewczynami?
Podstawowa zasada, jaką się kierujemy to nie wchodzenie w rolę wszechwiedzącego dorosłego, a tworzenie bezpiecznej przestrzeni do dyskusji i wymiany doświadczeń. Rezygnujemy ze szkolnych ławek na rzecz siedzenia w kręgu na podłodze. W tle gra muzyka, a same zajęcia przybierają różnorodne formy. Korzystamy z gier, zabaw, filmów, pracy w zespołach, rozmów. Projektując warsztaty zastanawiamy się, o czym same chciałybyśmy posłuchać mając 13 lat. Dlatego prezentowane przez nas treści są dokładnie selekcjonowane. Bardzo ważne w tworzeniu atmosfery zaufania jest także postawa trenerek. Nie chcemy być nauczycielkami, nie wchodzimy w rolę rodzica. Staramy się być starszymi siostrami, przyjaciółkami, które akceptują dziewczyny takimi, jakie są. Staramy się poznać świat dziewcząt. Oglądamy popularne wśród młodzieży seriale, śledzimy losy nastoletnich idoli i jesteśmy na bieżąco z najmodniejszymi aplikacjami. Ta cała kultura jest integralną częścią ich świata i trudno byłoby nam zrozumieć ich problemy nie znając kulturowego kontekstu. Z drugiej strony korzystamy z nabytej podczas edukacji wiedzy i doświadczenia, które pomagają nam w sposób merytoryczny skonfrontować się z problemami dziewczyn.
Jakie macie plany na przyszłość? W jakim kierunku chcecie rozwijać Fundację?
Przede wszystkim chciałybyśmy, żeby jak najwięcej osób dowiedziało się o naszej działalności, bo tylko wtedy mamy realną możliwość udzielenia dziewczynom wsparcia. Marzy nam się otwarcie oddziału
w każdym województwie. Chcemy również umożliwić dziewczętom szukanie i rozwijanie swoich pasji poprzez organizację warsztatów tematycznych. Bo kiedy mam 13 lat, mogę wszystko! Tylko nie zawsze wiem jak. Chcemy organizować spotkania z ciekawymi postaciami, pokazywać, że tak jest to możliwe i wspierać je w ich realizacji. Oprócz warsztatów psychologicznych robić kursy samoobrony, pilatesu, fotografii czy programowania. Ponadto marzy nam się tournée z naszymi warsztatami po całej Polsce.
W jakich miejscach działacie? Gdzie można poczytać o Waszej ofercie i o tym, kim jesteście i kiedy można Was spotkać?
Działamy na terenie Trójmiasta, Lublina i Rzeszowa. Prowadzimy cykliczne warsztaty w małych grupach, szkołach i różnych instytucjach kulturalnych. Prowadzimy stronę internetową: www.nieustraszone.eu oraz fanpage’a na facebooku: www.facebook.com/nieustraszone.eu, gdzie można znaleźć zarówno najświeższe informacje, jak i źródło codziennej inspiracji.
Za pomoc w przygotowaniu materiału dziękuję Katce 🙂
Fot. materiały od Nieustraszone